
Kilka razy już trafiłem na forach, na tematy z zapytaniem „jaka faktycznie jest moja częstotliwość procesora?”. W jednym z tych przypadków ktoś wkleił zrzut ekranu I-Nex, a dokładnie zakładki CPUID. Odpowiadający tej osobie użytkownik forum kazał wykonać w terminalu dwa polecenia. Inxi oraz cat /proc/cpuinfo. Wtedy zdałem sobie sprawę z nieznajomości programu I-Nex, który potrafi wygenerować raport w którym zawiera dokładne informacje o tym jaka faktycznie jest częstotliwość procesora a i nawet bez jego wygenerowania, w zakładce CPUID znajduje się dokładna informacja o tym jakie faktycznie jest i jakie powinno być taktowanie. A chodzi tu o pozycje „CPU Clock Measure”.
I-Nex w zakładce CPUID pokazuje dane które są wydobywane za pomocą biblioteki libcpuid. Gdzie oprócz pozycji podającej dokładną informację o taktowaniu pokazuje także szczegółowe dane na temat wspieranych instrukcji jak i parametrach pamięci Cache procesora.
Warto także zagłębić się nieco w komponenty składowe programu I-Nex. Jak wiadomo jest pisany w języku Gambas w wersji 3 oraz w C jak i Bash.
Po instalacji programu mamy także dostęp bezpośredni do jego komponentów:
- i-nex-cpuid (Pokazuje te same informacje co karta CPUID)
- i-nex-cpusage (Pokazuje obciążenie procentowe procesora)
- i-nex-edid (Wydobywa informacje o parametrach monitora. Po przez wykonanie xrandr | i-nex-edid -)
- i-nex-glinfo (Pokazuje informacje o parametrach GLX. Jest to zawsze nowsza wersja niż systemowa glxinfo)
- i-nex-lspci (Pokazuje informacje o pamięci karty graficznej)
- i-nex-uname (Pokazuje w formacie JSON te same informacje co uname -a)
- i-nex-usage (Pokazuje szczegółowe informacje o wykorzystaniu pamięci RAM oraz SWAP)
Dodatkowo oprócz tych komponentów zawiera także skrypt Pastebinit. który to pozwala wysłać za pomocą I-Nex-a raport na serwisy nopaste, można go także wykorzystać bezpośrednio.
i-nex-cpuid | /usr/share/i-nex/pastebinit/pastebinit –
Jeśli natomiast chcemy wysłać na inny serwis nopaste niż domyślny pastebin.com.
Wykonując: /usr/share/i-nex/pastebinit/pastebinit -l
Otrzymamy listę wspieranych serwisów nopaste:
- – cxg.de
- – dpaste.com
- – fpaste.org
- – hpaste.org
- – lpaste.net
- – p.defau.lt
- – paste.debian.net
- – paste.drizzle.org
- – paste.kde.org
- – paste.openstack.org
- – paste.opensuse.org
- – paste.pocoo.org
- – paste.pound-python.org
- – paste.ubuntu.com
- – paste.ubuntu.org.cn
- – paste2.org
- – pastebin.com
- – pastebin.mate-desktop.org
- – pastie.org
- – pb.daviey.com
- – slexy.org
- – sprunge.us
- – susepaste.org
- – yourpaste.net
Gdzie po przełączniku -b podajemy adres serwisu w taki oto sposób:
i-nex-cpuid | /usr/share/i-nex/pastebinit/pastebinit -b ‚http://pastebin.mate-desktop.org’
Jest jeszcze kilka innych tajników związanych z I-Nex ale o tym kiedyś.